Համբավ ձեռք բերելու համար՝ Château d’Issan-ը /դ’Իսսան ամրոց/ կարիք չուներ անցնելու 1855թ. 3-րդ Գրան Կրյու Կլասսե դասակարգում: Դա կատարվեց արդեն 21-րդ դարում, երբ 18.05.1152թ. այն մատուցվեց Աքվիտանիայի հերցոգուհի Ալիենորայի ու Անգլիայի թագավոր Հենրի Պլանտագենետի ամուսնական արարողության ժամանակ: Հենց ամենասկզբին Լա Մոթե-Կանտենակ կալվածքը եղել է ամրոց: Մոտավորապես երեք դար հետո կալվածքը բնակեցվել է մի քանի ընտանիքով: 1575թ. սկսած՝ Էսսենո ընտանիքի հինգ սերունդ տիրել է կալվածքին՝ վերանվանելով այն “Իսսան”-ի, որի արդյունքում էլ ծնվել է Château d’Issan-ը… 12-րդ դարի շինությունը քանդվել է հինգ հարյուր տարի անց Բարոն դ՛Էսսենոյի կողմից, երբ նա ժառանգել է կալվածքը: Դրա փոխարեն նա կառուցել է մեկ այլ շինություն, որը մինչ օրս աչքի է ընկնում միջնադարյան առանձնահատկություններուվ՝ տպավորիչ դարպասով, աշտարակներով, խրամներով, անցյալում տեղի ունեցած պաշտպանությունների հետքերով: 1644թ. կառուցված պատն առ այսօր շրջապատում է խաղողի այգին: Երկու Համաշխարհային պատերազմների ընթացքում կալվածքը կորցրել է իր վաղեմի գեղեցկությունը, սակայն նոր շունչ է ստացել 1945թ-ից դրա սեփականատերը հանդիսացող Կրուզ ընտանիքի շնորհիվ: Այսօր ամրոցը բնակեցված է՝ անցնելով վերանորոգման մի քանի փուլ: 1970 թվականին՝ Կրուզ ընտանիքի կողմից վերանորոգման աշխատանքներ ձեռնարկելուց հետո, ամրոցը ընդգրկվել է Ֆրանսիայի պատմական շինությունների ցուցակում: Château d’Issan-ը գտնվում է Մարգո գինեգործական կոմունայում, ինչով էլ բացատրվում է դրա գինիների անզուգական որակը: Մեղմ կլիման, ծովը և Ժիրոնդայի գետաբերանը հիանալի պայմաններ են ստեղծում խաղողի համար: Խաղողի վազերի միջին տարիքը կազմում է 35 տարի:
