Ժամանակին Cheval Blanc-ը /Շևալ Բլան/ ոչնչով աչքի չընկնող, վարձակալվող ագարակ էր /չնայած ուներ խաղողի աճեցման հին պատմություն/ Լե Բարայլ դ՛Կայլու անվանմամբ: Սակայն 19-րդ դարում կալվածքը պարուրվեց ռոմանտիցիզմի և փառահեղություն մթնոլորտով: 1834թ. հիմնադրվելուց և 1871թ-ին սահմանները ամրապնդելուց հետո առ այսօր Շևալ Բլանը համարվում է լեգենդ: Շևալ Բլանը ստեղծվել է Սեն-Էմիլյոնի և Պոմերոլի ավանդական խաղողի տեսակ Մերլոյից և Կաբերնե Ֆրանսից: Գինին մեծ պահանջարկ էր վայելում նավահանգստային քաղաքներում ու աշխարհի տարբեր առևտրային կետերում՝ Լոնդոնում, Փարիզում, Անտվերպենում և այլն: 20-րդ դարում այն ստացավ միջազգային ճանաչում: 1954թ. Շևալ Բլանը դասակարգվեց որպես Premier Grand Cru Classé A, ինչը կրկին անգամ հաստատվում էր յուրաքանչյուր հետագա դասակարգման ժամանակ: 1998թ-ից Բերնար Արնուն և Բարոն Ֆրերը հավերժացրին Շևալ Բլանի էլեգանտության ավանդույթը՝ էլեգանտ և ժամանակակից գործոնների շնորհիվ: Բարոն Ֆրերը եվրոպական խոշորագույն ֆինանսական և արդյունաբերական որոշ ընկերությունների Տնօրենների խորհրդի անդամ է: Լինելով գինու սիրահար և գիտակ՝ նա գնահատում է գինիները և մեծ հետաքաքրքրություն դրսևորում նրբաճաշակ գինիների ընտրության հարցում: Ինչ վերաբերում է Բերնար Արնուին, ապա նրա անունը մշտապես ասոցացվում է աշխարհի առաջատար շքեղ ապրանքների ընկերությունների՝ LVMH ֆրանսիական ընկերությունների հետ, որոնցից են օրինակ՝ Dior-ը, Krug-ը, Moët-Hennessy-ին, Louis Vuitton-ը և Château d’Yquem-ը: Իր հյուրերին հրամցնելով Շևալ Բլանը և համոզված լինելով, որ այն զարդարում է լավագույն սեղանները աշխարհում՝ նա գինուն հաղորդեց էլ ավելի շատ շքեղություն: Նոր շինությունների և նոր մառանի կառուցումը սկիզբ առավ 2011թ-ին: Շևալ Բլանի սեփականատերերը ցանկանում էին ստեղծել “գինու արտադրամաս”, որը կդառնար նաև 21-րդ դարին համահունչ խոշոր ճարտարապետական նոր մանիֆեստ: Այս մարտահրավերը ընդունվեց 1994թ. Պրիցկերի ճարտարապետական մրցանակի հաղթող, ճարտարապետ Քրիստիան դ՛Պորցամպարկի կողմից, որն էլ կազմեց գինու գործարանի նախագիծը:
