Լամարկ կալվածքը իր անունը ստացել է la marche բառից /նշանակում է “սահմանային գոտի” և ցույց է տալիս Գիեն նահանգի սահմանի վրա գտնվող տեղանքը/: Ամրոցը կառուցվել է Ժիրոնդա գետի կողմից ներխուժող վիկինգներից Մեդոկը պաշտպանելու համար: Հարյուրամյա պատերազմի ժամանակ այն կատաղի գրոհների է ենթարկվել անգլիացիների կողմից: Թալեսի դե Լամարկը, ով տիրում էր ամրոցին 1247թ-ին, շատ հմայիչ, երջանիկ անձնավորություն էր, որն իր դրոշմը թողեց ամրոցի և դրան հարակից խաղողի այգիների վրա: Նրա ներկայությունը խաղողի այգու ոգու մի մասն է կազմում և դեռևս կարող է զգացվել երեկույթների ժամանակ, երբ ուժեղ քամին փչում է ամրոցի ատամնավոր պարիսպների վրայով: Նրա ոգին շարունակում է ուղեկցել տաղանդավոր մարդկանց և այն կանանց, ովքեր հոգ են տանում այս փառահեղ տարածքի մասին` Լամարկի գինիներին հաղորդելով փայլ, թարմություն, զգացմունքայնություն և երկարատև հետհամային զգացողություն: 763 տարի անց Թալեսի դ’Էվերլանժը՝ Մարի Հելենի և Պիեռ Ժիլի թոռնուհին, մարմնավորեց նույն արժեքները: Վերջին 15 տարվա ընթացքում պահպանվել է հեղափոխական գինեգործական համակարգը` կալվածքը ամբողջությամբ դարձնելով օրգանական:
